Niet iedere klant heten wij van harte welkom. Wie de afgelopen vijf jaar nalatig is geweest in het aflossen van een lening kan een krediet van ons wel op zijn of haar buik schrijven. Zulke klanten hebben 'achterstandscoderingen' die haarfijn geregistreerd staan bij Bureau Kredietregistratie in Tiel, ook wel liefkozend 'BKR' genoemd. Slordigheid bij het betalen van een mobiele telefoon-abonnement is al voldoende om zo'n codering te verwerven. En samenwonen of getrouwd zijn met iemand met coderingen staat eveneens garant voor nul op het rekest.
BKR-coderingen zijn altijd reden tot opluchting, want zodra die gevonden zijn kan de aanvraag zonder meer worden afgewezen. Gejuich gaat ook op wanneer de aanvrager in de bijstand zit: dan is zelfs invoeren niet meer nodig. Mensen met een bijstandsuitkering behoren tot een categorie die intern een zeldzaam poëtische aanduiding met een bijbelse dramatiek heeft gekregen, namelijk de categorie van de 'Eeuwig Kanslozen'. Wij, bankmedewerkers, verheugen ons in het lot van de Eeuwig Kanslozen, want het oordeel van de bank is altijd rechtvaardig.
Hoewel ons invoersysteem gekoppeld is aan de computers van BKR, vindt het niet altijd op eigen houtje de saillante details van de leenhistorie van de aanvrager en eventuele partner. Wij raadplegen daarom ook zelf de informatie van BKR, naarstig zoekend naar financiële schandvlekken. Dit doen wij zéker wanneer de klant een 'vreemde' of een 'opvallende' (lees: buitenlandse) naam heeft.
In mijn enthousiasme over dit rijke en uitdagende werk zou ik bijna vergeten te vermelden dat het mij niet alleen een relatief riant inkomen maar ook RSI-klachten bezorgt. Pijnlijke gewrichten in polsen en handen, verhitte schouderspieren en een lamme rechterarm. Mijn baas heeft mij al snel voor vijftig procent de Ziektewet in gebonjourd, anticiperend op een rustige periode met overbemanning. Ik ben daar overigens ondertussen alweer uitgebonjourd door een neurotische UWV-arts met een droog gevoel voor humor die mij adviseerde 'door de pijn heen te bijten'.
Mijn baas regelde verder een peperdure en superluxe stoel met verfijnde afstellingsmogelijkheden, waardoor een dag achter de computer nauwelijks nog onderdoet voor een dag op het strand. Wanneer men eenmaal een dergelijke stoel verworven heeft, moet men deze uit handen zien te houden van jaloerse collega's die geen enkele fysieke klacht hebben maar het ook wel zien zitten om van hun werkplaats een chill-out zone te maken. Om dergelijke onverlaten te weren heb ik op mijn stoel een A4-tje bevestigd met de volgende tekst:
NIET VERSTELLEN S.V.P.
STOEL T.B.V. TINO STRA (BP3)
WEGENS ARBO
+ RECTALE INCONTINENTIE
Geen opmerkingen:
Een reactie posten